Πρόσφατα κάθισα σε μια μικρή πλατεία. Κοντά μου, στα διπλανά παγκάκια ξαποσταίναν τρεις παππούδες που μιλούσαν γεμάτο ζωντάνια μεταξύ τους. Δεν παρακολουθούσα τι έλεγαν. Απολάμβανα απλά τη ψυχή μου να ξεδιψάει και να ανανεώνεται. Ένιωσα ευγνωμοσύνη για αυτήν την αποκαλυπτική στιγμή. Το κυνήγι της νεότητας, που μας καταλαμβάνει όλους ανά καιρούς, είναι απίστευτα μάταιο. Η ζωή μας θα ήταν αφόρητα ανιαρή αν έπρεπε όλοι να παραμείνουμε για πάντα 25 χρόνων...
https://www.christinaserafim.com/autobeltiosi